اثر تزریق داخل صناقی سایمتیدین بر پاسخ درد ناشی از فرمالین در موشهای سوری

Authors

  • دکتر اسماعیل تمدنفرد
  • دکتر علی مجتهدین
Abstract:

هدف : مطالعه اثر محیطی سایمتیدین بر پاسخ درد ناشی از فرمالین و همچنین تاثیر ان بر اثر ضد دردی مورفین در موشهای سوری. طرح : مطالعه تجربی. حیوانات : هفتاد و دو عدد موش سفید کوچک آزمایشگاهی نر با وزن بین 26-23 گرم. روش : گذاشتن حیوانات در دستگاه آزمون فرمالین، تزریقات داخل صفاقی سایمتیدین (5، 10 و 20 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن)، مرفین (5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و سایمتیدین (20 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) بعد از مرفین (5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن زدن)، تزریق زیر جلدی نالوکسان (5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و قبل از سایمتیدین (20 میلی‌گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن). تزریق کف پایی فرمالین 5 درصد به حجم 20 میکرولیتر با سرنگ شماره 28، ثبت مدت زمان لیسیدن و گاز گرفتن پنجه پای تزریق شده در فواصل زمانی 5 دقیقه‌ای به مدت یکساعت. تجزیه و تحلیل آماری: آزمون تی – زوج، آنالیز واریانس یکطرفه و با اندازه‌گیری مکرر و آزمون دانکن. نتایج : تزریق کف پایی سالین نرمال پاسخ ضعیفی در پنج دقیقه و تزریق کف پایی فرمالین پاسخ درد دو مرحله‌ای (مرحله اول : 5-0 و مرحله دوم: 40-20 دقیقه) پس از تزریق ایجاد کردند. تزریق داخل صفاقی سایمتیدین در مقادیر 5 و 10 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن اثر نگذاشت و سایمتیدین (20 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) بدون اثر بر مرحله اول، پاسخ درد مرحله دوم را کاهش داد. تزریق داخل صفاقی مرفین پاسخ درد را در هر دو مرحله کاهش داد. تزریق سایمتیدین قبل از مرفین بر کاهش درد ناشی از مرفین اثری نگذاشت. تزریق زیر جلدی نالوکسان موجب پایداری درد در مرحله اول و دوم شد. تزریق سایمتیدین بعد از نالوکسان در مرحله اول درد اثر نکرد ولی درد مرحله دوم را کاهش داد. نتیجه‌گیری ک بر اساس نتایج می‌توان چنین مطرح نمود که سایمتیدین (آنتاگونیست گیرنده H2 هیستامین) موجب کاهش درد التهابی (مرحله دوم درد فرمالینی) و نه درد نوروژنیک (مرحله اول درد فرمالینی) می‌شود پس گیرنده H2 هیستامین ممکن است در درد التهابی نقش داشته باشد و به نظر می‌رسد که بین گیرنده H2 و سیستم اپیوئیدی در مکانیسم‌های درد التهابی احتمالا ارتباطی وجود ندارد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مطالعه اثر کلرفنیرامین داخل صفاقی بر پاسخ درد ناشی از فرمالین وارتباط آن با سیستم اپیوئیدی در موشهای سوری

هدف: مطالعه اثر تزریق داخل کلرفنیرامین (آنتاگونیست گیرنده H1 هیستامین) بر درد ناشی از فرمالین و ارتباط آن با سیستم اپیوئیدی در موشهای سوری. طرح : مطالعه تجربی. حیوانات: هفتادودوعدد موش سفید کوچک آزمایشگاهی نرباوزن 26-23 گرم. روش: گذاشتن حیوانات در دستگاه آزمون فرمالین‘ تزریق کف پایی فرمالین 5% به حجم 20 میکرولیتر با سوزن تزریقی شماره 28‘ ثبت مدت زمان لیسیدن و گازگرفتن پنجه پای تزریق شده در...

full text

مطالعه اثر کلرفنیرامین داخل صفاقی بر پاسخ درد ناشی از فرمالین وارتباط آن با سیستم اپیوئیدی در موشهای سوری

هدف: مطالعه اثر تزریق داخل کلرفنیرامین (آنتاگونیست گیرنده h1 هیستامین) بر درد ناشی از فرمالین و ارتباط آن با سیستم اپیوئیدی در موشهای سوری. طرح : مطالعه تجربی. حیوانات: هفتادودوعدد موش سفید کوچک آزمایشگاهی نرباوزن 26-23 گرم. روش: گذاشتن حیوانات در دستگاه آزمون فرمالین‘ تزریق کف پایی فرمالین 5% به حجم 20 میکرولیتر با سوزن تزریقی شماره 28‘ ثبت مدت زمان لیسیدن و گازگرفتن پنجه پای تزریق شده در ...

full text

اثر وراپامیل، نیفدیپین و دیلتیازم بر پاسخ درد ناشی از فرمالین در موش سوری

چکیده کانال­های کلسیمی وابسته به ولتاژ نقش مهمی در کارکرد سلول­های قلبی و بافت­های عصبی و عروقی دارند. وراپامیل، نیفدیپین و دیلتیازم، مهار کننده­های کانال­های کلسیمی با کاربرد وسیع برای درمان بیماری­های قلبی- عروقی می­باشند. چندین مطالعات نشان داده­اند که مهار کننده­های کانال­های کلسیمی اثرات ضد دردی و ضد التهابی در مدل­های مختلف حیوانی دارند (اما در همه مدل­ها این اثرات نشان داده نشده است). ه...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 59  issue 4

pages  -

publication date 2005-01-20

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023